Kategoria: Aktualności

Dziecko pojawiając się na świecie „stwarza” rodziców.  Osadza dotychczasowych „nas”  w zupełnie nowych rolach – mamy, taty. To najważniejsze życiowe role i najdłuższe, ponieważ rodzicem nie przestaje się być.

Nim jednak się urodzi jest czas oczekiwania. Jakie ono będzie, to nasze dziecko? Chcemy by było… tu lista jest bardzo różna. A ono jest sobą. Więc przyjmujemy je do swojego życia i kochamy jak potrafimy. Dziecko  rozwija się i zmienia. Zmienia siebie i zmienia nasze rodzicielstwo. Inaczej zajmujemy się noworodkiem, inaczej przedszkolakiem, uczniem, nastolatkiem, młodym dorosłym. Rodzicielstwo to niekończący się proces. Ewoluuje – od miłości symbiotycznej do noworodka poprzez różne jej „odsłony” właściwe poszczególnym etapom rozwojowym- do miłości „oczekującej”. Bo nadejdzie czas, gdy dziecko „odejdzie” w samodzielność. A my pomału zaczniemy zauważać, że role się zmieniają. Teraz dziecko staje się mądrzejsze i silniejsze od nas. Więc coraz chętniej będziemy korzystać z  jego pomocy. Zapragniemy, by nadal było obecne w naszym życiu.  Z miłości i osobistego wyboru. Wierząc, że tego właśnie je, nasze dziecko, nauczyliśmy.

To jest najlepszy życiowy scenariusz. Oczywiście obok wszelkiego dobra pojawią się kryzysy, trudne emocje oraz wiele, wiele momentów wątpliwości i załamania. Smutki i troski przeplotą się z dumą i radością. Życie. Ale dziecko budując samodzielność osiąga swój cel. A nam darowuje rodzicielski  „happy end”. Dostępny większości z nas, ale- nie wszystkim. Ponieważ zdarza się, że rodzicielstwo musi mieć zupełnie inny przebieg.

Narodziny. Pojawienie się w naszym świecie. To trudna i wyczerpująca podróż. Dlatego swoją obecność oznajmiają krzykiem. To wykrzyczane „jestem” jest też pierwszym oddechem. I namacalnym dowodem- są już z nami. Nasze dzieci. Każde inne.  Różne wyglądem, potencjałem rozwojowym i  możliwościami. Takie same, połączone potrzebami. Pokarmu, ciepła, bezpieczeństwa. I nade wszystko bliskości najważniejszych osób- Rodziców.  Rodzice będą przez następne miesiące a nawet lata całym ich światem. I od rodziców dowiedzą się kim są i  jakie są.  Usłyszą słowa, które nieustannie będą weryfikowane zachowaniem. Poznają prawdę i przyjmą ją bez zastrzeżeń. Więc będą wspaniałe, słodkie, urocze, dobre… lub niepotrzebne, niedoskonałe, niechciane…

Zadajemy sobie pytanie – jak pomóc naszym dzieciom w odnajdywaniu się na tym świecie? Co zrobić, by miały dobre życie? Jest odpowiedź. Rodzicielska miłość akceptująca. Najwspanialszy dar jaki możemy podarować. Determinuje całą dziecięcą przyszłość i ma moc sprawczą. Dziecko kochane nadal jest „połączone z rodzicem” – tak intensywnie odczuwa jego obecność. Rodzic nakarmi, przewinie, a kiedy trzeba, uspokoi dźwiękiem bijącego serca i kojącym słowem. Jeśli jest… Narodzi się dobra relacja przywiązania. Niezbędne „tworzywo”  dla wszystkich późniejszych uczuć i emocji. Dziecięcej ufności, radości, ciekawości, odwagi… Lecz jeśli go zabraknie? Jak się wyrwać się z kręgu niepewności i lęku?

Darowujmy swoim dzieciom miłość akceptującą. Ponieważ nie naprawia za wszelką cenę, nie wytyka błędów ani  niedoskonałości. Nie poszukuje niemożliwego. Wspiera i jest cierpliwa. Daje prawo do istnienia na dostępnym poziomie. Bez strachu. Najważniejsza w życiu. Przyczyna tego co później. Nikt i nic jej nie zastąpi.  Lecz to my, rodzice jesteśmy jedynymi osobami, które mogą ją podarować.

Göran Mörkeberg to inżynier fizjoterapeuta i doświadczony nauczyciel  w zakresie uczenia metody Feldenkraisa.  Wieloletni współtwórca kursów nauczania metody w Szwecji. Korzystając z bogatych doświadczeń nadal poszukuje możliwości zwiększenia efektywności prowadzonych zajęć. Ceniony na całym świecie entuzjasta, propagator I wielki nauczyciel metody Feldenkraisa.   Inteligentne ruchy… Czyli jakie? I,  czym właściwie  jest korzystanie z siebie w „inteligentny sposób”? W rozumieniu Feldenkraisa to umiejętności trwania we własnym ciele oraz poruszania się w sposób, w jaki jesteśmy do tego stworzeni. Z możliwie pełnym wykorzystywaniem wszelkiego danego nam potencjału.

Czy potrafisz ruszać się/zachowywać w inteligentny sposób?

Warsztat Feldenkraisa z Göranem Mörkebergiem  24- 25 sierpień w LUBLINIE 

Poziom umiejętności  inteligentnego bycia w relacji z własnym ciałem, poruszania się i zachowania zależy od szeregu czynników. Wszystkie związane są ze świadomością, nastawieniem, odczuwaniem, zainteresowaniem, oddychaniem, łatwością, odwracalnością, równowagą i dbaniem o siebie. Rozwijanie inteligencji swojego ciała, ruchu i zachowania jest możliwe. Dzięki przyjemnym, interesującym a czasem intrygującym ruchom można osiągnąć umiejętność pełniejszego korzystania z danego nam potencjału. Zapraszam Cię na lekcje „Świadomości Poprzez Ruch” (ATM), dyskusje oraz poszukiwania. Ponieważ właśnie one umożliwią Ci pełniejsze, bardziej inteligentne wykorzystywanie swojego ciała. Po to, by żyć łatwiej, odważniej, radośniej, bardziej kreatywnie… i w zgodzie z samym sobą. Wcześniejsze doświadczenie  w metodzie Feldenkraisa nie jest wymagane. Warsztat przyniesie wiele korzyści każdemu uczestnikowi. Bez względu na to,  czy jest wyśmienitym, zawodowym sportowcem, czy też po prostu chce nauczyć się żyć i poruszać w bardziej gibki, zdrowy i przyjemny sposób zmniejszając odczuwany dyskomfort, ból i napięcia.

Po pierwszej bardzo udanej edycji warsztatu, ktora zachwyciła uczestników, organizujemy drugą edycję warsztatów rozwojowych za pomocą metody Feldenkraisa z Ewą Paszkowska-Demidowską.

Jeśli chcesz aby twój system nerwowy nauczył się nowej ścieżki, wyszedł ze starych schematów nie tylko ruchowych, nauczył się lub być może pierwszy raz mógł poczuć komfort i zaczął działć zgodnie z nim, to ten warsztat jest dla Cebie.
Daj sobie odpocząć w ruchu 🙂

O metodzie:
Życie to ruch. Ruch powoduje zmianę . Nie ma rozwoju bez zmiany.
Tę zależność dostrzegł Mosze Feldenkrajs. W stworzonych przez niego ATM-ach, ruch jest narzędziem do tworzenia nowych połączń w mózgu.
Wykonując ruch którego jedynym celem jest on sam i rejestrując go wszystkimi zmysłami, a więc towarzysząc mu swoją uważnościa – na nowo odkrywamy siebie. Tak jak wtedy kiedy byliśmy dziećmi.
Ruch staje się kodem dostępu do naszego genetycznego potencjału urodzeniowego, do niewykorzystanych talentów i możliwości.
Ale kiedy uczymy się siebie w ten sposób i jako przewodnika po swoim wnętrzu używamy najgłębszych połączeń nerwowych (interocepcji), to nie tylko rozpoznajemy nowe możliwości, ale również możemy zmieniać zapisy w starych schematach ruchowych. Ruch staje się w ten sposób narzędziem do aktualizacji mapy naszego życia. A nawet głębiej. Do rozpoznawania swoich prawdziwych potrzeb. Do oddzielania tego co moje, od tego co zostało mi narzucone w procesie wychowania i socjalizacji. Do rozpuszczania zadawnionych traum.
„Autoterapia metodą Feldenkraisa” to rodzaj laboratorium ruchu, gdzie posługując się lekcjami świadomego ruchu napisanego przez Mosze Feldenkraisa będziemy szukać siebie.

Metoda Feldenkraisa® polega na odkrywaniu siebie, poznawaniu własnego ciała, rozwijaniu swoich możliwości poprzez ruch. Istotą tego procesu jest zdolność naszego układu nerwowego do ciągłych zmian dotyczących sposobu poruszania się, reagowania na bodźce.

Świadomość Poprzez Ruch (Awareness Through Movement®) – bo tak Moshe Feldenkrais nazwał krótkie lekcje (treningi ruchowe), które poprzez mały ruch pomagają nam zrozumieć co dzieje się z nami i w nas – uczą nas rozpoznawać, który ruch jest dla nas dobry, a który przeciążający i jeśli w trakcie lekcji rozpoznamy taki ruch szukamy innego bardziej odpowiedniego dla naszej aktualnej kondycji psychofizycznej.

W dzieciństwie, gdy stopniowo uczyliśmy się siadać, chodzić, biegać… tworzyliśmy szlaki ruchowe, tak by w przyszłości automatycznie z nich korzystać na zasadzie bodziec – reakcja; myślisz o ruchu i ruch automatycznie się dzieje…

Ale my zmieniamy się, zmieniają się nasze potrzeby, temperament i ciało i jeśli nie zmienimy sposobu posługiwania się ciałem, to może nas spotkać przykra niespodzianka.
Przypomina to trochę sytuację kierowcy, który posługując się mapą sprzed kilku, kilkunastu lub kilkudziesięciu lat próbuje przejechać Warszawę, Tokio lub Nowy Jork…

W trakcie zajęć poprzez mały ruch niepostrzeżenie odkrywamy, że bez wysiłku robimy to, co jeszcze do niedawna wydawało się poza zasięgiem naszych możliwości…. ruch do niedawna jeszcze niemożliwy, nagle staje się nie tylko osiągalny, ale łatwy i przyjemny, inaczej poruszamy się…. inaczej poprzez ciało wyrażamy nasze emocje uczucia…stajemy się inni…Jeśli ciało nie boli, jeśli ruch nie straszy to zmienia się sposób w jaki postrzegamy siebie…

Na warsztatach nauczysz się jak poprzez mikro-ruchy możesz zmienić zapisy starych schematów w swoim ciele,
Będziesz mógł zauważyć je i świadomie na nie wpływać
Ponieważ ciało jest naszym przewodnikiem i jest nierozłączne z naszym mózgiem i psychiką poprzez tworzenie nowych połączeń nerwowych( nowych schematów) będziesz zyskiwał płynność nie tylko ruchu ale również płynność w świadomej zmianie nawyków myślowych
Poprzez ciało będziesz mógł/a dotrzesz do świadomego kreowania siebie jako w całości poprzez ruch, ciało do samoświadomości.

EWA o sobie:

Odkąd pamiętam, fascynował mnie człowiek: najpierw w bardzo ogólnym ujęciu – a więc człowiek i jego miejsce we wszechświecie … stąd studia filozoficzne jako podstawowy kierunek … potem roczne podyplomowe studia w zakresie terapii uzależnień w Łodzi , dwuletnie podyplomowe studia w zakresie Gimnastyka Korekcyjno – Kompensacyjna na AWF w Katowicach i ukończony dyplomem, czteroletni kurs Metody Feldenkraisa w Szwecji (dyrektor edukacyjny treningu: Alan Questel)

Przez wiele lat pracy z ludźmi zrozumiałam, że nie da się oddzielić kondycji psychicznej i emocjonalnej człowieka od jego ciała…..i odwrotnie – każde przeżycie wpisuje się w nasze ciało i pozostawia trwały ślad.
Stąd moja fascynacja Metodą Feldenkraisa.
Link do strony Ewy:
http://warsztatyfeldenkraisa.pl/metoda.html

Ewa Paszkowska – Demidowska o sposobie na przeżywalność:
Od zawsze szukamy jakiejś zasady, panaceum….czegoś co uchroni nas przed starzeniem się i przemijaniem, a jednocześnie da nam silę i moc .
Alchemikami naszych czasów stali się trenerzy – zarówno mięśni jak i mózgu.Trenerzy personalni i couchowie. Z takim samym zaangażowaniem chcemy rozbudowywać masę mięśniową, jak i zwiększać obwody zwojów mózgowych – gdyby to tylko było możliwe. Kult mięśni i kult mózgu to synonim naszych czasów. I jedno i drugie wyalienowaliśmy . Jakby były tworami samymi w sobie. Mózg w działaniu – jak zwiększyć jego wydajność i mięśnie w nieustannym procesie wzmacniania – aby działającemu mózgowi stworzyć wiecznie młodą oprawę.
A przecież nie potrzebujemy więcej mięśni niż mamy, o ile nie wykonujemy ciężkiej fizycznej pracy. A jeśli ją wykonujemy, to one same zwiększą swoją masę. Ale tylko tyle ile potrzeba i ani o jedną komórkę mięśniową ponad niezbędne minimum do pracy. Bo mięsień gdy nie pracuje, trzeba wykarmić . Więc jeśli z niego nie korzystasz to staje się on dodatkowym obciążeniem dla szkieletu. Masą, którą trzeba zaopatrzyć w tlen i dodatkowo dźwigać na sobie. Dla mózgu to też dodatkowe obciążenie. Bo trzeba tą masą zarządzać. A o naszej sprawności decyduje system połączeń. Każdej komórki z każdą. Na nieskończoną ilość możliwości. Stopień naszej przeżywalności i jakości tej przeżywalności zależny jest od ilości tych połączeń i umiejętności korzystania z nich. Po to, żeby czuć siebie. Czyli nie stracić kontaktu z całą siecią połączeń nerwowych dostarczających nam informacji z naszych trzewi. O tym co dzieje się w nas i jakie emocje temu towarzyszą. Emocje trzeba umieć rozpoznać żeby wiedzieć jak zareagować. Po to, by reakcja była współmierna i adekwatna do aktualnych możliwości i emocjonalnych potrzeb. A więc do sytuacji w której się znajdujemy.
To zespolenie za sobą pomaga nam rozpoznawać pojawiające się sygnały o nowych kierunkach i możliwościach rozwoju. Również poznawczego . Intelektualnego.
Jeśli nauką o poznaniu jest kognitywistyka, to lekcje uczenia się siebie poprzez ruch stają się meta-kognitywistyką .
Uczmy się siebie poprzez ruch, bo to daje podstawę do wszelkiego myślenia. Żeby zwiększyć wydajność poznawczą wystarczy więc zwiększyć dostęp do siebie. Łączyć się ze sobą samym.
To także panaceum na starość. Bo jeśli uczymy się siebie nieustannie i kreujemy się na nowo, stajemy się sobą coraz to pełniejsi. Wtedy nie ma miejsca na starość , jest jedynie przemijanie. Rodzaj obecności w czasie.
Wykonując lekcje ruchowe nie jako gimnastykę, ale jako okazję do pobycia ze sobą, stajemy się sami dla siebie alchemikami.

Czas : 31maja -02 czerwca 2019
31 maja:
godzina 17:30-20:30
01 czerwca
godzina 10:00-14:00
przerwa na obiad do godz 15:30
druga cześć warsztatu godz 15:30- 19:00
02 czerwca:
godzina 10:00-16:00

Miejsce Dom Dżwięku ul.Sikorskiego17/18 Poznań
Minimalna ilość osób aby odbył się warsztat: 10 osób
Maksymalna ilość osób 15 osób

inwestycja: 530 zl
jeśli wpłacisz zaliczkę do 15 maja -koszt 490 zł
(zaliczka wysokości 100 zł na konto gwarantuje miejsce na warsztacie )
konto: 94 1020 4027 0000 1202 0137 5070z dopiskiem: Feldenkrais _imię i nazwisko uczestnika
zgloszenia pod numerem tel 669722522 Marta Stawna

UWAGA: możliwy jest nocleg w Domu Dzwieku . Kuchnia i łazienka dostępna dla gości 🙂 cena 25 zł trzeba tylko wziąć śpiwór 🙂
W Domu Dzwięku w przerwach można zakupić pyszne zdrowe surowe jedzenie 🙂 w bardzo przystępnej cenie 🙂

UWAGA DLA OSÓB PRAGNĄCYCH WZIĄĆ UDZIAŁ W ZAMKNIĘTYM WARSZTACIE METODY FELDENKRAISA DLA ZAINTERESOWANYCH TERAPEUTYCZNYM JEJ UJĘCIEM.

Tuż po okresie wakacyjnym, we wrześniu rozpoczynamy nowy, 2-letni kurs „Metoda Feldenkraisa – czym jest i jak z niej korzystać”.

Tym razem przewidujemy 2 grupy szkoleniowe w naszych ośrodkach w Lublinie i w Kaliszu. (Cieszymy się, że wreszcie możemy przekazać wam wspaniałą nowinę. Otwieramy filię Harmonyi w Kaliszu 🙂 Będzie to miejsce spotkań nie tylko z Metodą Feldenkraisa, ale również wielu warsztatów w duchu poznawania i odkrywania w sobie potencjału.

Ośrodek otwieramy już w lipcu i planujemy realizację pierwszych spotkań wakacyjnych z Metodą Feldenkraisa jak i 2-letniego Kursu metody. Szczegóły wkrótce!!) Podczas kursu poznasz i nauczysz się korzystać z metody, po to by rozwijać siebie i pomóc w rozwoju innym.

Swoją cenną wiedzę przekaże certyfikowany nauczyciel Metody Feldenkraisa, Ewa Paszkowska-Demidowska. Wspierać ją będą inni nauczyciele oraz osoby, którzy wykorzystują metodę na co dzień. Naszą intencją było stworzenie kursu wypełnionego dzieleniem się doświadczeniem tego, jak Metoda wpłynęła na zmiany na polu zawodowym i osobistym.

Dokładne informacje znajdą się w oddzielnych wydarzeniach na naszym facebookowym fanpage’u. Pytania i zapisy na warsztaty prosimy wysyłać na adres:

[email protected]

Najbliższe warsztaty będą o tym, jak nie zagubić się w sobie, oraz – jeśli już to się stało – jak się poszukiwać i odnajdywać w sobie samym.

Lekcje Świadomości Siebie Poprzez Ruch posłużą nam do rozpoznawania własnych limitów i ograniczeń w ciele. Po to, by stopniowo zwiększać świadomość i zakres ruchu.

Jednocześnie będziemy obserwować, jak ta forma rozmowy z ciałem wpływa na nas, na emocje oraz na widzenie siebie. I jak to widzenie siebie determinuje nasze decyzje.

Warsztat majowy 

3 maja godzina 10-17
4 maja godzina 10-16
cena 300 zł

Warsztat czerwcowy

29 czerwiec- od 10-17
30 czerwiec – od 10-16
cena 300zł

Zgłoszenia wysyłajcie kumulatywnie pod:
[email protected] oraz
[email protected]

Harmonya Fabryka Ruchu i Zdrowia, Warmińska 6, Lublin
prowadząca – Ewa Paszkowska- Demidowska

Ruch jako narzędzie wglądu w siebie jest podstawą do rozwoju wszelkich nauk o człowieku. Od filozofii i kognitywistyki, aż po medycynę, psychologię i rehabilitację.

To oczywiście na dzień dzisiejszy utopia.

Ale jeśli chcemy żeby te dziedziny nauki spełniały funkcje, do których zostały powołane, to innego kierunku rozwoju nie ma. Inaczej będą coraz bardziej dalekie od przedmiotu poznania. Sami dla siebie, przez alienację procesów myślowych stajemy się coraz bardziej bezcieleśni i przezroczyści. Rozpoznajemy się i utożsamiamy bardziej z naszymi opakowaniami – czyli ubraniami, samochodami, ogrodami i domami. Tak samo, jak stajemy się wyalienowanymi procesami myślowymi – naszymi poglądami na temat kim jesteśmy. Czyli moje wyobrażenie o tym kim jestem, staje się prawdziwsze dla mojego mózgu, ode mnie samej. Abstrakt myślowy wyalienowany od ciała.

W tym znaczeniu, lekcje świadomości siebie poprzez ruch stają się nie tylko punktem wyjścia do wszelkich dalszych badań. Stają się także powrotem do pierwszego domu. Ratunkiem dla nas przed dalszym zagubieniem. Przed staniem się pokoleniem zagubionych w sobie.

Pamiętam jeden ze swoich warsztatów w Kijowie, kiedy uczestniczący w nim lekarz chirurg – ortopeda dziecięcy, w trakcie wykonywania ruchu ze zdziwieniem powiedział „więc to tak działa!”, a potem dodał – „dlaczego tak nie uczono nas anatomii?”.

Czytasz ten tekst więc czegoś szukasz. Może siebie? Jeśli tak, to zawieś myślenie. Nic nie rób tylko czuj. Zamknij na moment oczy. Poczuj że jesteś. Oddychasz. Oddech jest tym co łączy cię ze światem zewnętrznym. Łączy – ale też oddziela. Oddech to ruch. Powietrze, które wdychasz pomaga ci poczuć odrębność. Odrębność – ale nie niezależność. Bo nie możesz świadomie przerwać tego procesu. Jesteś połączony ze światem nitką oddechu. Powietrze które wydychasz ocieplasz sobą. Wiec gdziekolwiek jesteś – zostawiasz trochę siebie. Oswajasz sobą przestrzeń.

Jesteś i odrębnością i częścią. Bez ruchu byłoby to niemożliwe. Ruch jest tym, co pozwala ci poczuć siebie. Ruch zwiększa czucie. Usiłując czuć siebie tam, gdzie rezonuje ruch – naprowadzasz w to miejsce swoją uważność. Ogniskujesz ją. Uważność jest pobudzeniem układu nerwowego. Uważność skoncentrowana nie na wyabstrahowanym problemie ale na sobie samym jest kołem napędowym rozwoju. Świadomością siebie, samoświadomością.

Rozwój to ruch. Dzięki niemu powstają nowe połączenia w mózgu. Jeśli wykonujesz go w jakimkolwiek innym celu niż czucie siebie- staje się działaniem. Pracą . Utrwalaniem nawyków. To zwiększa skuteczność, ale zmniejsza kreatywność. Nowe wymaga zawieszenie starego. Rezygnacji z pozornego bezpieczeństwa. Możliwe jest to wtedy, kiedy przestajesz się bać. Żeby się nie bać – trzeba mieć świadomość siebie. Wiedzieć kim się jest. Być całością i częścią jednocześnie. Mieć kontrolę nad ruchem ciała. Rozpoznawać własne potrzeby i dostosowywać się do wymogów świata zewnętrznego.

I to zarówno z poziomu grawitacji jak i relacji międzyludzkich. Z potrzebą sacrum- włącznie. A więc z uwzględnieniem nie tylko swojej fizyczności.

Więc wróć do oddechu. Poczuj jak powietrze porusza tobą i jak ty jednocześnie wpływasz na świat wokół siebie.

Ta lekcja – podobnie jak wszystkie inne – jest właśnie o tym .
Jak nieustannie uczyć się siebie. Ruch jest narzędziem. Lekcje świadomości siebie poprzez ruch to poprawa kondycji fizycznej przy jednoczesnym zwiększanie potencjału kognitywnego. Doskonalenie funkcji myślenia.

Działanie lekcji zależy od kierunku naprowadzania uważności.

Sam dla siebie możesz być i uczniem i nauczycielem – bez pośrednictwa osoby zewnętrznej. Kierunek, w którym wędruje twoja uważność wpływa na działanie lekcji. Czego będzie więcej – czy radości i doskonalenie ruchu czy zwiększania funkcji kognitywnych mózgu.

Każdą lekcję możesz wykorzystać do czego aktualnie potrzebujesz – ale niezależnie od tego jak ją wykorzystasz – ona i tak zadziała na wszystkich poziomach. Bo na poziomie nieświadomym układ nerwowy sam zadecyduje czego potrzebujesz najbardziej.

Lekcje zwiększają naszą energie życiową. Poprzez uważność sobie daną stajesz się sam dla siebie bioenergoterapeutą.

Paliwem do życia jest oddech, ale każdy z nas sam dla siebie – jest swoją własną rafinerią. Od stanu rafinerii zależy oktanowość paliwa-nikt z zewnątrz nam tego nie da.

Żeby lepiej to zobrazować i przybliżyć ci czym jest metoda, dołączam lekcję z ostatniego warsztatu. Lekcja o miednicy- to lekcja o wszystkim. Bo taki jest fenomen naszego mózgu.

Systematycznie będę dołączać kolejne lekcje – ze wskazówką jak z nich korzystać.

Unikalność tej pracy polega na tym, że możesz – znając tylko jedną lekcję – pisać miliony takich lekcji dla siebie. Albo wykorzystać je w pracy zawodowej – jeśli jesteś lekarzem czy terapeutą. Pomogę ci w tym.

To jeden z moich sposobów uczenia Metody.

Innym sposobem są warsztaty. Wszystkie proponowane warsztaty łączy wspólna idea- nauka korzystania z fenomenu własnego mózgu do nieustannego rozwoju.

Najbliższe warsztaty:

Poznań -29-31 marzec – „Metoda Feldenkrajsa. Uśpiona moc””
Lublin- 13-14 kwiecień „O świadomości własnej energii….”
Kalisz -3-5 maj „wypalenie życiowe czyli jak się nie zgubić i jak odnależć się w sobie”

Zapraszam również do Letniej Szkoły Feldenkraisa w Kaliszu- czyli na wakacyjne cykl warsztatów z tematem przewodnim „Wypalenie zawodowe, wypalenie życiowe- czym jest i jak mu przeciwdziałać”?

Harmonogram warsztatów wkrótce na stronie: www .harmonya.pl

Szczególnym wydarzeniem w Kaliszu zaplanowanym na sierpień 2019 r będzie warsztat Giorana Morkeberga ( aystent -trener Malmo Szwecja)

Zapraszam na nową edycję dwuletniego kursu „Jak korzystać z Metody Feldenkrajsa

Kurs rozpocznie się we wrześniu 2019r.

Szczegóły i zapisy na stronie Harmonia Fabryka Ruchu i Zdrowia www.harmonya.pl/

Nowy rok, nowy oddech – to czas nowych postanowień

Bo lepsze często warunkujemy, uzależniamy od zrobienia czegoś albo niezrobienia….

To zrobienie czegoś to często jakiś rodzaj gimnastyki albo bieganie, a to niezrobienie czegoś to jedzenie, albo raczej niejedzenie …

Hmmmm… niezależnie od tego czego chcemy i o czym marzymy to realizację tego wiążemy ze zmianą naszej cielesności albo zmianą opakowania dla ciała. Czyli dom, samochód….

I nawet jak tym razem uda się schudnąć albo wyżej podskoczyć to i tak zawsze czegoś brak. Nigdy dosyć . I nie zmieni tego nowa suknia, szczypta botoksu ani podróż na antypody. Ani nawet kupienie sobie wyspy.

Bo to jest tęsknota za sobą . Za sobą w niespełnionym potencjale.

Jak się rodzimy to w naszym kodzie genetycznym mamy zapisane różne możliwości. Różne potencjały bycia i ukryte talenty.

Ale w procesie wychowania w sposób bardziej albo mniej świadomy dokonujemy wyborów.Szczęście jeśli to my tych wyborów dokonujemy w jakimkolwiek zakresie. Bo większość dokonuje się poza nami.

Sam czas i miejsce urodzenia są już determinantem. Oprócz tego uwarunkowani jesteśmy systemem rodzinnym a wcześniejsze wybory naszych babć i dziadków warunkują nasze późniejsze wybory.

Zawsze jest jakieś „bo w naszej rodzinie” i zazwyczaj pada tutaj słowo nigdy albo zawsze.

I to nigdy albo zawsze, jest jak sznurek na którym chodzimy. Niewidzialna smycz albo niewidzialny kaganiec. Kaganiec założony na nasz sposób myślenia o sobie .Ale też kaganiec założony na nasze marzenia. Bo marzenia też potrafimy cenzurować.

Jako dziecko marzyłam o muzyce. Ale usłyszałam że w naszej rodzinie jesteśmy niemuzykalni. Od zawsze. Więc w to uwierzyłam tak bardzo, że nawet nie podejmowałam prób śpiewania czy tańczenia, a nawet słuchania muzyki. Zamknięty rozdział. I to zamknięcie przekazałam moim córkom. Ich proces odkrywania, że sa muzykalne był trudniejszy, bo musiały się przebić przez moje uwarunkowanie. Na szczęście im się to udało, a ja dzięki nim szukam w sobie tego zgubionego talentu.

Więc kiedy się rodzimy mamy potencjał. Kapitał wyjściowy. Nieskończoną mnogość wyborów i talentów. Lecz tylo nieliczne z nich rozwijamy. Reszta jest w nas w stanie uśpienia.

I to ta nieuświadomiona tęsknota za niezrealizowanym potencjałem sprawia że cokolwiek byśmy osiągnęli, kimkolwiek byśmy się stali, zawsze będziemy za czymś tęsknić. Zawsze będzie nam towarzyszyć nostalgia . Zawsze czegoś będzie za mało.

Stopień tego wewnętrznego smutku i niedosytu uzależniony jest od tego w jakim stopniu jesteśmy sobą . Na ile realizujemy siebie, swój potencjał urodzeniowy, a na ile to w co uwierzyliśmy. Co daliśmy w siebie wdrukować.

Podświadomie tę tęsknotę łączymy z ciałem . I niestety często błędnie warunkujemy zmianą naszej powierzchowności.

A to jest wewnątrz nas. W naszych jelitach i trzewiach.

Prawdy o sobie dowiemy się tylko z ciała. Ciało nam powie, tylko my musimy najpierw zapytać a potem mieć odwagę usłyszeć .I nie bać się tego .

Bo zanim dokopiemy się do zagubionych talentów musimy się przebić przez beton starych schematów myślowych i czuciowych. Musimy rozpuścić zadawnione traumy zamknięte w ciele. A to nie jest łatwe.

Żeby usłyszeć odpowiedź – trzeba zadać pytanie. Ruch jest pytaniem.

Życie jest ruchem.

Lekcje ruchu to lekcje życia. A oddech który dzieje się w nas, który porusza naszym wnętrzem, to rodzaj wziernika, czy latarki. Pozwala nam zobaczyć to co wewnątrz nas.

Hmmmm… Na przestrzeni wieków niezależnie od szerokości geograficznej, oddech zawsze miał szczególne miejsce i znaczenie .Przypisywano mu moc leczenia i moc połączenia nas z ukrytą siłą wewnątrz nas i moc dotknięcia tego co poza nami. Doskonaląc oddech różne kultury obiecywały nam dostęp do tajemnicy istnienia.

A przecież oddech to także ruch. Lekcje świadomego ruchu są lekcjami oddechu. Są pytaniami o to kim jestem. I z każdym oddechem jesteśmy bliżej odpowiedzi.

Im mocniej osadzeni jesteśmy w sobie, tym piękniejsi się dla siebie stajemy. Pięknem poza estetycznymi uwarunkowaniami. I nie trzeba nam wtedy nic więcej.

To właśnie to, czego Tobie i sobie życzę w tym i każdym innym nowym początku. Nowe zaczyna się z każdym wdechem.

Do życzeń dołączam więc lekcję oddechu.